*ร่วมเดือนมาแล้ว องค์ท่านไปอยู่ฝั่งลาว ที่แขวงสะหวันนะเขต และเพิ่งกลับมาฝั่งไทย แต่แล้วท่านก็ไปที่ภูจ้อง
ซึ่งอยู่ที่เขต อ.ศรีวิไล จ.บึงกาฬ (หนองคายเดิม) ด้วยระยะทางจากอุดรฯ 195 กิโลเมตรครับ….
**ผมใช้เส้นทาง อุดรฯ -อ.สว่างแดนดิน-อ.เจริญศิลป์-อ.คำตะกร้า-อ.พรเจริญ-อ.ศรีวิไล-บ้านนาสิงห์-บ้านหนองจิก
แล้วเข้าสู่ภูสิงห์…..รวม 195 กิโลเมตรตามเข็มไมล์รถน่ะครับ…..
จากภาพ….ผมมาถึงบ้านหนองจึก เลยนะครับ…และนั่นคือภูสิงห์ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก ภูทอก…
**จากบ้านหนองจิกที่ว่า…เราต้องไปตามทางลูกรัง ที่เป็นนาข้าว..แล้วเข้าสวนยางพารา ตามทางบังคับน่ะครับ.
**และจากภาพก็ตามสบายชมเอาครับ….เส้นทางรถเก๋งไปได้สบายมาก..
**ภายในบริเวณวัด ส่วนที่หนึ่ง ล่างสุด…
*มองขึ้นไป ที่ภูสิงห์…ซ้ายมือ ขวามือไปสุดและเลยภาพถ่ายเป็นภูจ้อง
ซึ่งก็คือเขาลูกเดียวกันน่ะครับ….
ภาพบนเป็นพักที่สอง จะเป็นกุฏิ องค์ท่าน จะดูไม่มีอะไรเลย…..ง่ายๆ เรียบๆ…
**ผมไปเมื่อวันเสาร์ที่ 18 มิ.ย. 2554 และขึ้นไปอีกทีเมื่อ จันทร์ที่ 20 มิ.ย.2554
องค์ท่านชวนอยู่กับท่าน สักเดือนสองเดือน…แต่……
**ครั้งที่สอง..นำพระบูชา 9″ ไปถวายเพื่อที่จะประดิษฐานที่ภูจ้อง 2 องค์ ท่านว่า “ดีมากกก”ครับ…
**จากภาพเรา..เออ เราวันนั้นครับ จะขึ้นแล้วนะครับ…
**มันเป็นกระเช้าไฟฟ้า…5555+ ขำไม่ออก ถ้าได้เห็น…เพราะเป็นแบบภูมิปัญญา ท่านพระอาจารย์เป็ด จริงๆ
**หลวงปู่ภูหินปูน..ท่านเมตตาสถานที่นี้มากๆๆๆๆ…ท่านว่าภาวนาดีมาก
ที่สำคัญองค์ท่านว่า ที่นี่มีอัฐิ…ประดิษฐานอยู่มากว่า 3 พันปีแล้ว…จะเฉลยอีกครั้ง
*ตาผมต้องทดสอบจิตใจแล้วครับ…ภาพจากนี้หันหน้าเข้าหาที่สูง….หันกล้องถ่ายไปด้านหลัง ด้านล่างครับ
ยอมรับวากลัวความสูงมากกกกก…
*เดิมทีตั้งใจจะถ่ายภาพโดยไม่เผยแพร่คิดในใจ….แต่อดไม่ได้จึงกราบขออนุญาตท่านถ่ายภาพท่านให้น่ะครับ…
ดีใจมากๆๆๆ….แต่กราบเรียนว่า “ไม่เอาภาพหลวงปุ่ไปเปิดเผยครับ”…ท่านพยักหน้า…
**ผมรอดแล้ว…ขึ้นบนนี้ถ่ายภาพลงไปข้างล่างครับ.
ต้องชมน้ำใจทุกท่านที่ไปในวันนั้น..งชาวบ้านแถบนั้นเลย ด้วยจิตที่ศรัทธาองค์ท่านอย่างมหาศาล….
**องค์ท่านลืมของ ผ้าขาวต้องลงไปเอาขึ้นมา….ด้วยใจเลยครับ…